Bezoek aan het Austinmuseum op Samsø: Vaske håndke en leverpostej

It's easy, no problem: just one hour a day!" Dat moet wel het levensmotto zijn van Stefan Wolfbrandt, directeur, conservator schoonmaker en kaartjesverkoper van het Austinmuseum op het Deense eilandje Samsø, waar we waren uitgenodigd om te bekijken hoe het nu met de "Halfcrab" gaat, die we eerder aan het museum in bruikleen gaven.

Met : "just one hour a day!" omschrijft hij de tijd die het kostte om een vrijwel brandstof-onafhankelijk huis te bouwen. Nou ja, niet alleen het huis, ook het museum, Stefan's muziekstudio en werkplaats verschenen op het terrein van een oude boerderij.
Bij elkaar vormt dit een echt "Ecovillage", waar naast Austin-techiek ook het maken van muziek een belangrijke bezigheid is. Stefan was niet tevreden met de oude boerderij omdat ie moeilijk te verwarmen is en eigenlijk te ver weg van het museum ligt.

Het nieuwe huis is heel slim en energiebewust gebouwd met een immense ruimte als centrale woonkamer en keuken. Hier worden regelmatig groepen vermaakt met muziek en lekkere hapjes. "It's easy, no problem!". Het hele eiland denkt energiebewust en Samsø heeft dan ook een prijs gewonnen voor de manier waarop men daar met windmolens meer energie opwekt dan het eiland nodig heeft. Die windmolens zijn dan ook nog eens eigendom van de gemeenschap en niet van een energiebedrijf.

Ook de deelnemers van de "Austin Eurovisit" vermaken zich regelmatig in en om het huis en het museum. De volgende Eurovisit vindt op 1 augustus 2015 plaats en we zijn van harte uitgenodigd. Als we maar met een Austin komen natuurlijk, want Stefan houdt van Austins! Austins van alle soorten en modellen. Hij heeft er inmiddels vijftig. De oudste is een Austin Ten van 1932 en de nieuwste een Metro uit 1988.
Vijftig Austins was het streefgetal, maar nu dit aantal is bereikt, mist Stefan bijvoorbeeld nog een Maestro, Montego, Champ en Sheerline, dus de zoektocht naar Austins met een mooi verhaal gaat door. Stefan houdt namelijk van Austins met een verhaal. Zo is er een Austin A55 Cambridge die ooit door een Deense dame gewonnen werd in een Engelse prijsvraag, de laatste Deense Metro, een Maxi die ooit van een directielid van Lego geweest is en een Austin A99 die ooit gebruikt is bij een bankroof, waar in de gebarsten achterruit nog een kogelgat te zien valt. Stefan vertelt graag de verhalen bij de autos' en houdt dagelijks een rondleiding waar hij deze verhalen vertelt.

Automobilia verzamelt hij natuurlijk ook: er is een kleine bibliotheek met brochures en handboeken en het museum staat vol met vitrines met onderdelen, doosjes en modelletjes. De oudste auto's staan binnen en buiten staan onder een afdakje diverse Allegro's en een Princess.

Ook vind je om het museum diverse interessante Austin wrakjes en een enorme Austin vrachtwagen. We hebben ons dan ook uren vermaakt in en om het museum. In het museum vindt je ook een aantal Nederlandse bijdragen.

De "Halve" is inmiddels door Stefan gerestaureerd en zal in het museum tentoongesteld worden. Hij staat nog steeds op het onderstel dat we maakten om'm op British cars & lifestyle tentoon te stellen, maar de auto is nu van een glanzende nieuwe laklaag voorzien. Ook onder de halve motorkap is de halve motor van een mooie laklaag voorzien. Het interieur heeft Stefan grotendeels gelaten zoals ie was om de historie zichtbaar te houden. Het is wel duidelijk dat ons zorgenkindje op de juiste plek is terechtgekomen. Hier zullen vele toeristen zich dagelijks kunnen verbazen over dit stukje wonderlijke automobielgeschiedenis.
Hoewel het museum nog in winterslaap was, kwamen tijdens onze aanwezigheid de eerste bezoekers al een kijkje nemen. We werden enorm warm ontvangen en ondergebracht in het gezellige huis naast het museum. We waren allebei nog nooit in Denemarken geweest, dus de taal was wel een interessante nieuwigheid. Stefan en zijn vrouw Ann, daarentegen waren al vaak in Nederland geweest, dus het vergelijken van woorden was een gezellig tijdverdrijf. Zo kwamen we erachter dat de Deense kindertjes gek zijn op Leverpostej en een verloren Våske håndke werd door ons zonder problemen begrepen. We hadden ons voorgenomen op eigen gelegenheid het eiland te verkennen, maar daar wilde men niets van weten. Eerst werden we meegenomen op een wandeling door het dorpje om het museum heen.
Daar stonden mooie oude huizen en we konden zelfs een oude smederij bezoeken , waar vrijwilligers het smeden demonstreerden. Vervolgens konden we met Stefan mee folders bezorgen bij diverse attracties op het eiland en kregen we een rondleiding over het zuidelijke deel van het eiland, met aardappelvelden, uienvelden, heuvels en bossen, maar ook havenplaatsjes, een oude windmolen en de mooie vuurtoren van Vesborg Fyr, gebouwd door Frederick VII in 1885. Op de tweede dag werd het zelfs zonnig en werden we in Ann's muziekbusje geladen voor een tochtje naar de noordkant van het eiland, waar we de overblijfselen
van een in het jaar 720 door de Vikingen gegraven kanaal, nog meer leuke havenplaatsjes, mooie baaien en het hoogste punt van het eiland konden bekijken.
Thuisgekomen zijn we nogmaals door het museum gewandeld en Stefan heeft ons nog meer verhalen verteld over de verzamelde auto's.Toen we de volgende dag vertrokken, moesten we beloven terug te komen. Iets dat we zeker zullen doen, omdat het eiland een prima plek is voor een korte vakantie. De omgeving is ook uitstekend geschikt voor tochtjes met een oude auto of gewoon op de fiets. Er zijn diverse campings, restaurants en historische plaatsen te bezoeken, dus naast het Austin Museum is er voor de liefhebber genoeg te bekijken en te doen op het vrolijke eiland Samsø.

Het Austin museum heeft een website, met veel foto's en informatie
over de autos: http://www.austinmuseum.dk/