Austin A55 knutselwerkjes


 Na een paar maanden wennen aan onze “nieuwe” Austin Pickup werd het tijd voor een uitgebreide beurt, met olie verversen, doorsmeren enzovoorts. Ook kwam er een APK aan. Dat vind ik altijd spannend met een onbekende auto.  

Er kwam een nieuw luchtfilter op  omdat het oude was nogal zwart was en uur in de wind stonk. 

De contactpunten, condensator en rotor zagen er prima uit, dus die hoefden voorlopig alleen maar schoongemaakt en afgesteld, maar de bougies verving ik door fijne nieuwe.

De remmen hadden meer aandacht nodig. Ik besloot eerst de cupjes te vervangen in de remcilinders voor omdat de oude duidelijk aan het zweten waren. Ik had op de gok A60 cupjes besteld en die bleken inderdaad te passen( de auto heet A60 Half Ton, maar de bestelversie ziet er meer uit als een A50). De remschoenen zijn wel specifiek “Half ton”. Ze zijn van het model “A50” maar met een bredere voering. De zuigers kwamen mooi glimmend uit de cilinders, dus ik had goede hoop dat honen, uitspoelen en daarna de nieuwe cupjes monteren voldoende zou zijn. Tot nu toe nog geen lekkages en we remmen recht, dus dat lijkt gelukt. De achterremmen, waar ik pas nog een nieuwe steller in had gemonteerd, zagen er verder als nieuw uit, dus ik heb ze weer schoongemaakt en afgesteld. Het leuke is dat de achterremmen er precies zo uitzien als die van onze Wolseley, maar ook van de Triumph TR, dus overal wel te vinden. 



Voor het vervangen van de olie en het papieren oliefilter had ik voor de zekerheid een dagje uitgetrokken. 

Je ziet het filter van boven alleen als je heel goed kijkt en van onder is het al even onduidelijk. Het filter zit dan ook recht boven de dwarsbalk waar de wielophanging aan zit. 

Toen ik het filter met één oog in beeld had begon ik met het losdraaien van de lange moer in het midden. Die kwam inderdaad los maar het filter had toch niet genoeg ruimte. Hij kon eigenlijk maar één kant op, maar daar zat een glimmende nieuwe startmotor.  De startmotor kwam er vlot uit en het bleek dat ik hierdoor veel beter zicht op het filter en de o-ring die daar onder zit. Dat was wel fijn en met de startmotor eruit wordt het een veel makkelijker klus. Ook vanwege de beruchte o-ring die tussen de aansluiting en het filter zit. Ik peuterde de ring eruit, monteerde een nieuwe ring die met het nieuwe oliefilter meekwam en monteerde de startmotor en deed nieuwe olie in de de motor. 

Helaas kwamen er na het starten luid slurpende geluiden en binnen een minuutje lag er alweer een halve liter olie op de dwarsbalk en de vloer.  Snel de startmotor er weer uit en het filter er weer af. Ik had inmiddels ook een oude steeksleutel van ⅝ inch kromgebogen zodat ik makkelijk het filter vast of los kan draaien.

Het bleek dat mijn merkloze Ebay-filter een slappe papieren rand had die tussen het filter en de ring kwam. Ik had nog een andere versie van het merk “Classic Gold” met metalen platen aan de uiteinden, zodat die niet kon blijven hangen. Ik besloot dit laatste filter te monteren omdat ik er nog steeds niet heel goed bij kon en zo kon voorkomen dat een papieren rand klem zou komen te zitten. Zo zie je maar weer: je kunt nooit teveel reserveonderdelen bewaren.


Er zat ook nog een lasklusje aan de rechter dorpel. Eigenlijk dacht ik dat er een plaatje op een gaatje kon en dat ik de loszittende onderste rand van de dorpel weer vast zou kunnen lassen. Het bleek dat het gaatje eigenlijk het bovenste deel van een gat was en uiteindelijk zaagde ik er ongeveer één meter en tien centimeter uit. Er zat ook nog een gaatje in de bodem van een centimeter of twintig. 

Toen ik het laatste stuk eruit had en tegen het licht hield, kon ik er allemaal kleine lichtpuntjes door zien. “Ziggy Stardust” merkte iemand op toen hij de foto zag, dus die naam zal wel blijven hangen voor deze auto.  Ik had eigenlijk gehoopt dat ik de reparatie zou kunnen beperken tot de onderkant van de dorpel, maar nu ging toch bijna de hele dorpel onder de deur eruit en kwam er nieuw ijzer in. Ook bleek dat de binnendorpel een stukje nieuw ijzer nodig had. Ik maakte een groot reparatiestuk voor de buitendorpel en een twee kleinere voor de binnendorpel en het gaatje in de vloer. Dat was iets zwaarder werk dan verwacht want de plaat die ik als 1 mm kocht, bleek 1.25 mm te zijn. 

De apk verliep uiteindelijk zonder problemen. Het kluslijstje is ook fijn geslonken en Ziggy is nu weer helemaal operationeel en heeft al wat fijne tochtjes gemaakt. 


Austin Club Holland: klein maar fijn

 

Het gaat bij deze club om de wat grotere voor-oorlogse Austin Modellen, zoals de Ten, Twelve en meer, van voor 1950. De bescheiden groep leden voelt meer als een goed op elkaar ingewerkte vriendengroep. Dat betekent niet dat nieuwe leden niet welkom worden geheten. 
Zelf hebben we al jaren een Ten, maar ik was er nooit toe gekomen me aan de melden als lid. Maar Toen ik las dat de ACH niet al te ver weg een rit op de Veluwe zou organiseren, besloot ik lid te worden en te gaan kijken. Na enige tijd wachten op antwoord op mijn inschrijving barstte de communicatie los met welkomstberichten en werd ik ook ingeschreven in de club-Whatsapp groep. Het bleek dat 28 van de 35 leden daar aan deelnemen, dat is best een hoog percentage. Ook ontving ik al snel de Email-nieuwsbrief. 
We werden op de startlocatie heel hartelijk welkom geheten door een groep Austin Ten en Twelve auto’s en hun berijders, met koffie, thee en taart en veel gesprekken over auto’s. De rit was mooi uitgezet, er was een stop op een open plek in het bos, waar broodjes en drinken werden verzorgd en door de liefhebbers een soort behendigheidstest werd gedaan. Heel leuk om te zien. Er waren bijna tien auto’s , maar ze waren allemaal weer verschillend. Met alle gezelligheid liep het allemaal een beetje uit en we reden uiteindelijk wat later naar huis dan verwacht, zodat we de verlichting van onze Austin ook weer eens konden uitproberen. Het was een erg leuke rit en we gaan zeker weer naar een evenement van deze club. De dagen erna werd er nog uitgebreid nabeschouwd en foto’s uitgewisseld via de Whatsappgroep.  Zeer bijzonder, zo'n oude club met ouderwetse gezelligheid en moderne communicatie!





Dutch Wagoneer Fanclub & Dutch Wagoneer Drivers Facebookgroep: gezelligheid kent geen tijd


Ze waren er zelf helemaal door overdonderd: de organisatoren van de eerste bijeenkomst van de Wagoneer fanclub Whatsappgroep & Dutch Wagoneer Drivers Facebookgroep.
Ze zeggen wel eens dat als je er één gezien hebt dat je ze allemaal gezien hebt, maar de ongeveer veertig aanwezige Wagoneers waren allemaal heel verschillend! 
Dit is vast een record bijeenkomst voor Europa, maar zeker voor Nederland, terwijl het de eerste bijeenkomst van deze club was. De sfeer was prima. Dat belooft veel goeds voor de toekomst!

British Autojumble Nieuwkuyk: lekker (ver)dwalen tussen de bomen

 "Waalwijk" was de afgelopen jaren een vast begrip. Veel liefhebbers van Britse auto's wisten meteen dat het dan ging over de "British Autojumble". Dit jaar was het evenement verhuisd naar Nieuwkuyk, niet ver van Waalwijk. Het terrein was duidelijk kleiner van opzet en het was lastig een overzicht te krijgen van de aanwezige voertuigen. Ook de hardwerkende vrijwilligers hadden het zwaar.  Sommige merken hadden zich zo exclusief verschansd, dat we pas bij het naar huis rijden zagen dat ze er waren. Een verdwaalde Armstrong-Siddeley reed ook zoekend rondjes. Iets dat het publiek natuurlijk helemaal net erg vond. Iedereen kon zo de mooie auto bekijken. 
Het evenement wordt steeds door de MG-clubs georganiseerd, dus het aandeel MG's was dan ook hoog. Er was een mooie verscheidenheid aan MG sportwagens.
 
 Het regende af en toe en het was een beetje donker onder de bomen, maar de stemming was er niet minder om.
 Diverse handelaren en hobbyisten hadden onderdelen meegebracht en er werd goed gekeken.
 Dat het evenement niet alleen om de spartwagens ging, bewezen deze Taxi-eigenaren
 Morris Minors mogen bij een dergelijk evenement niet ontbreken
 Een bekende, maar in Nederland zeldzame Wolseley 18/85
 Wordt hier onderhandeld over de verkoop van deze Wolseley 16/60?
 Wanneer zag u zo'n variatie aan Standard-Triumph produkten? Oh ja, vorig jaar op Waalwijk!
De verdwaalde Armstrong Siddeley. We zijn benieuwd waar de Jumble volgend jaar zal neerstrijken. Het valt natuurlijk niet mee een geschikte plek te vinden voor zoveel auto's, maar we denken dat het de organisatoren en vrijwilligers vast gaat lukken er weer zo'n gezellig evenemnt van te maken.


Jeep CJ handremgedoe en uitlaatlekkages

Toen ik de Jeep op een mooi hellend plekje wilde parkeren om een sfeervolle foto te maken, trok ik zomaar de handrem uit het dashboard omdat de kabel brak. Ook maakte de uitlaat pruttelende geluiden, dus het was weer tijd voor wat reparaties.
Allereerst kon ik de handrem weer in het dashboard terugzetten. Dat ging vrij eenvoudig. Alleen het ratelmechanisme kostte wat gepruts.
Daarna monteerde ik een nieuwe kabel naar de remtrommel. Inderdaad: deze oude Jeep heeft maar een enkele remtrommel voor de handrem, achterop de tussenbak.
Hierna was de uitlaat aan de beurt. Ik wilde een extra ophangpunt maken onder de vloer. Hiervoor moest ik het onder de passagiersstoel ingebouwde compartiment openmaken. Ik kon daar niet zomaar bij omdat er een frame voor de stoelen bovenop was gemonteerd, dus het frame en de stoel moesten er worden uitgeschroefd. Ik had het compartiment nog nooit opengemaakt, dus ik was benieuwd wat de vorige eigenaar erin had achtergelaten. De vondst viel wat tegen: er zat een oud multitool en een slinger voor een krik in.
Maar ik kon nu wel het gat boren voor de bevestigingsbout van het nieuwe ophangpunt. Voordat ik het deksel weer dicht deed, heb ik het compartiment schoongemaakt en er een boel lijnolie and anti-rust-compound in gedaan.
Dit is het nieuwe ophangpunt. Er zit een beugel aan de vloer geschroefd en een gewapende rubber strip gaat naar een beugel op de uitlaat. De geroeste uitlaat had ik vervangen door een korte pijp.
Ondertussen maakte ik ook een simpel handgas voor de Jeep. Ik had een mooi systeem gezien bij de Austin Gipsy, dus dat idee nam ik over. 
Het handgas bestaat nu uit een beugel die op de arm van het gaspedaal zit geschroefd. Op die beugel zit een bout gelast waar een draadeind met een knop in zit. Het einde van het draadeind duwt tegen een plaat op de vloer. Als je de knop indraait, gaat het toerental omhoog. Dit is handig bij een koude start of voor het heel langzaam rijden in het terrein.
Toen ik een proefritje maakte, bleek het handgas prima te werken, maar de uitlaat was veel te luid, dus de uitlaat werd met een langere pijp verlengd naar de achterkant van de auto. Veel beter. Niet dat de auto nu echt stil is, maar nu is het tenminste weer het windgeluid dat je hoort. Zoals dat hoort bij een Jeep met hardtop!

Dutch Pre War Austin Seven Owners

Als deze club een evenement organiseert gebeurt dat " klein maar fijn": het zijn kleine wagentjes, ritjes gaan over kleine weggetjes en de bijeenkomsten zijn ook niet al te grootschalig. Zelfs de trailertjes zijn klein! Eigenlijk is het meer een vriendenkring van eigenaren van Austin Sevens, (BMW-)Dixis, of Rosengart. (www.austinseven.nl)

Onderweg valt genoeg te zien, dus er wordt regelmatig gestopt.
Soms is zo'n stop onvrijwillig omdat het wagentje even niet meer wil. Dan wordt er gezamelijk een oplossing bedacht. Hier is er een vriesplug uit de motor gesprongen. Dit werd slim gerepareerd met een Eurodubbeltje!
Een perfecte dag om je mooie"Two seat Tourer" uit te laten.

Als  het dan toch niet lukt is er altijd wel een behulpzame collega. 
Sevens in alle smaken. Dit is een pittig Seventje uit Zeeland met een beetje Sambal erbij.

Naar de speelgoedwinkel

Voor klassiekerliefhebbers is the Gallery in Brummen een enorme speelgoedwinkel. Voor ons was vooral de hierboven afgebeelde Chevrolet pickup uit 1941 een grote favoriet. Maar eigenlijk zien we overal in het mooie gebouw steeds weer nieuwe lekkernijen.