Morris Minor: de perfecte Engelse klassieker?





Natuurlijk is het niet de bedoeling dat iedere klassiekerliefhebber nu in een Morris Minor gaat rijden. Gelukkig zijn er mensen die van degelijke Volvo's en Mercedessen houden en andere mensen die een temperamentvolle Italiaan koesteren. Maar er zijn wel veel argumenten voor de Morris Minor. Hij is best degelijk, sleutelvriendelijk en betaalbaar. Ook de onderdelen zijn niet al te duur, makkelijk te vinden en er is een hele gemeenschap van liefhebbers, deskundige sleutelaars en specialisten. Welke klassieker heeft dat nog meer?

Neem nou de MGB. Die is toch nog populairder? Ik zou haast zeggen dat de MGB op de lange termijn de meest succesvolle auto van BMC is ! Jazeker, ook van deze klassieker kan je vrijwel alle onderdelen betaalbaarder vinden, zijn er wereldwijde clubs en de techniek is bijna net zo simpel als de Morris. Maar zo simpel en handig als de Minor is hij niet. Hij rijdt natuurlijk veel sneller en comfortabeler, maar je kan er niet echt met vier mensen in rijden. Ja, bijna de perfecte klassieker. Bijna..

De klassieke Mini dan?  Nog kleiner dan de Minor, maar je kunt er wel met vier mensen in zitten, rijdt als een rolschaats en de wereld staat bol van de clubs,specialisten en onderdelenhandelaren. Sleutelen is heel makkelijk. Bijna net zo makkelijk als de Minor. De Mini is dan net als de Minor ook door dezelfde Alec Issigonis ontworpen. Maar toch, bijna...
En hoe zit het dan met al die prachtige auto's van Triumph, Austin, Morris, Wolseley, Austin Healey, Jaguars en al die andere merken? Zit daar geen perfecte klassieker bij? Natuurlijk zijn er daarbij wagens die beter rijden, minder roesten, makkelijker sleutelen of een mooiere koets hebben. Maar alles tegelijk? Dat doet toch alleen zo'n goeie ouwe Morris?