Het verhaal van de halve Austin 1800: de Austin 900

De Austin 900, zoals Stephan Wolfbrandt uit Denemarken’m inmiddels noemt, is een echte Austin, die in 1970 op de Rai werd tentoongesteld. Ook de Franse komiek Jacques Tati vond’m zo bijzonder dat de auto een rolletje kreeg in zijn film “Trafic”, over een zekere mijnheer Hulot. Toch zult u deze Austin 900 niet in uw naslagwerken over Austin vinden.


900 is de helft van 1800, dus de Austin 900 is de helft van een Austin 1800. Deze Austin werd door de fabriek vakkundig in twee delen gezaagd. Zelfs de achterbank, voor- en achterruit en de motor waren doorgezaagd, netjes opgeschilderd en extra verchroomd. Toen hij op de Rai stond waren er nog twee helften en scharnierde de Austin elektrisch open en dicht. Dat was wat mijnheer Hulot ook zo wonderlijk vond natuurlijk.

Nou zijn er vast wel veel mensen die het interessant vinden om een doorgezaagde auto te bekijken en er bestaan dan ook wel meer van die gevallen van verschillende modellen en fabrikanten. In het museum van Gaydon staat dan ook al jaren een doorgezaagde MGB gt, Rover P6, Mini’s en zelfs een Austin Seven. Toen de Britse Landcrab Owners Club (Loci) jaren geleden de kans kreeg om de helft van deze Landcrab in bezit te krijgen werd dan ook enthousiast opgehaald en bij een van de leden gestald. Er was inmiddels nog maar een enkele helft aanwezig. Waar de rest gebleven is , wist niemand meer. Aangezien de auto daarvoor jaren buiten gestaan had, onder andere bij het museum in Gaydon, was hij ook nogal verweerd. Vooral omdat het lakwerk en het chroom niet van “buitenkwaliteit” waren. De grote vraag was natuurlijk of hij gerestaureerd moest worden. Vanwege ruimtegebrek verhuisde de auto weer naar een ander lid. Weer wat jaren later was er nog steeds geen begin gemaakt aan een restauratie.

In 2003 moest de Engelse bewaarder van de “Halve” zijn opslagruimte opruimen en was er wat onduidelijkheid over het lot van de auto. Het geheel was nogal lastig te verplaatsen ,omdat er natuurlijk maar twee wielen aan zaten en het onderstel, waar het geheel oorspronkelijk op gemonteerd was, ontbrak. Ook was er weinig animo om te gaan restaureren. Er werd zelfs even gesproken over weggooien.
Toen dit bekend werd bij een aantal Nederlandse Landcrabbers, ontstond het plan om de auto naar Nederland te halen en in ieder geval toonbaar en verplaatsbaar te maken. Voorlopig zou hij in mijn schuur kunnen staan. Na wat vergaderingen van het bestuur van de Engelse club mochten we het halve wonder ophalen in Engeland. We huurden een autoambulance die achter een fraaie Austin 2200 werd gehangen. We werden heel hartelijk ontvangen door een aantal LOCI- clubleden van het eerste uur.

Met vereende krachten werd de Halve op de aanhanger gesleurd, met touwen, een krik en veel duw en trekwerk kwam de auto op zijn plek. Nadat de boel goed was vastgesjord konden we naar de rest van de attracties gaan kijken.

We keken onze ogen uit op een veld vol met dertig of veertig Landcrabben in diverse stadia van verlatenheid en de schuur vol met onderdelen, waar zelfs een nieuwe en ongebruikte body van een Princess stond. Ook werden we natuurlijk ruim voorzien van thee, biscuits en vele verhalen over de wereld van Landcrabs. Op de parkeerplaats voor de veerpont viel het me pas op hoe wonderlijk dit Landcrabtransport er voor de onschuldige passant zou moeten uit zien. De prachtige donkerblauwe 2200, met een brede trailer met daarop iets dat nog het meest leek op een neergestort geval. De Halve miste natuurlijk ook nogal wat structurele sterkte, waardoor het dak inzakte en het geheel een uit de lucht gevallen indruk maakte.

Het plan was om op de British Cars & lifestyle beurs van 2004 de Halve tentoon te stellen in het kader van het 40-jarige jubileum van de Landcrab. Maar voordat we’ t ding zouden kunnen tentoonstellen, zouden we iets moeten verzinnen om het slappe en onrijdbare geval verplaatsbaar te maken. Gelukkig had een ande clublid nog een oude caravan staan die we mochten gebruiken als onderstel.
 In een paar weekenden braken we de caravan af en monteerden de Halve op het onderstel. Hiervoor was toch wel wat creatieve improvisatie nodig. Omdat de Halve zelf weinig structurele samenhang vertoont moesten we hiervoor allerhande, liefst onopvallende, steunmiddelen bedenken. Ook moest de Halve van de vloer op het chassis getakeld worden met takels, krikken, hijblokken en hijsbanden.
Maar uiteindelijk stond de Halve dan op zijn onderstel en konden we'm naar het Autotron trekken, waar hij, naast twee complete Landcrabben tentoongesteld werd. Veel mensen kwamen langs om te kijken wat dit nu weer voor geval was. Ook trok de doorgezaagde motor veel interesse en er werd zelfs gevraagd of er nu ook halve olie in zat, halvanaise onder de oliedop te vinden was of welke halve zool nou toch in zo'n auto ging rijden.

Na de tentoonstelling ging de Halve weer in mij schuur. Ondertussen stak de vraag weer op of het nou beter was dit object zo te laten als ie was of dat restauratie de beste oplossing zou zijn. Restauratie zou een mooi object opleveren, maar in ongerestaureerde toestand kon je wel goed zien hoe zo'n auto nou echt in elkaar zit en hoe de fabriek een showauto prepareerde. In ieder geval werd de boel schoongemaakt en verschillende clubleden namen allebei wat kleinere onderdelen mee, zoals de halve motor, halve versnellingsbak en halve carburateur om schoon te maken.

Zo stond de Halve weer een aantal jaren in de schuur. We vonden het toch wel jammer dat de Halve niet vaker tentoongesteld kon worden, maar je kan toch niet jaarlijks met zo'n geval naar het Autotron of de clubevenementen komen? Het mooiste zou zijn als de auto naar een museum of zo zou gaan. Het sloperijmuseum in Tiel had wel een soort van interesse, maar ik was een beetje bang dat hij dan in de sloophoek zou verdwalen. Gaydon had zeker geen interesse en de Landcrabclub had inmiddels blijkbaar een beter exemplaar gevonden.

Eind 2011 ontdekte ik ergens op internet ineens de website van het Samsø Austin Museum . Eerst geloofde ik niet wat ik zag: een Austin Museum in Denemarken? Dat kan toch niet? Maar het was echt waar. Het is een heus Automuseum met ongeveer 45 Austin auto's, van de vooroorlogse Austin Seven, tot Allegro. Een Landcrab staat er ook al in de vorm van een 2200. Ik zag geen emailadres op de website, maar een berichtje op het gastenboek leverde per kerende post een reactie op van de eigenaar, Stefan Wolfbrandt. Ja, hij wilde graag de Halve tentoonstellen. Hij zou hem in januari wel ophalen. Dat was nog eens een enthousiaste reactie! We hadden verwacht dat we'm erheen zouden moeten brengen.

En inderdaad kreeg ik begin januari een mailtje van Stefan dat hij er aan kwam. Of we er maar voor wilden zorgen dat de Halve klaar stond voor vertrek. Dat was “kort dag”, maar we kregen het voor elkaar om de halve uit de garage te plukken en de meeste onderdelen bij elkaar te sprokkelen die bij de auto horen. De hele Halve ging met caravanonderstel en al op de autoambulance van Stefan. We gaan natuurlijk binnenkort wel eens naar Denemarken om de ontbrekende onderdelen te brengen en het museum te bekijken.

Stefan bleek een enthousiaste verzamelaar met een enorme interesse in alles wat Austin heet. Zijn dagelijkse auto is een Austin 2200. In de zomer is hij druk met het ontvangen en rondleiden van museumbezoekers en het koken in het restaurant. In de winter verbouwt hij en knapt auto's op voor het museum dat in een oude boerderij is gevestigd. Kijk maar een op de website: http://www.austinmuseum.dk/ . Het museum ligt op het eilandje Samsø, waar het volgens Stefan heerlijk vakantiehouden is. Naast het museum is er zee, strand en vooral kleine rustige weggetjes waar je perfect met een oude Austin kan rondrijden.

Formeel heeft het museum de Halve in bruikleen. Mocht Stefan hem onverhoopt niet meer kunnen tentoonstellen of bewaren, dan zal hij eerst aan de betreffende clubs worden aangeboden. Maar ik verwacht dat hij nog vele jaren veilig staat in op Samsø.
Nog geen twee weken later kregen we een emailtje met:”Hi you two Austineers,
I did refurbish the engine last weekend and assembled it, so it is ready for mounting again.
I also worked on the halfcrab during the week and painted it today. Next weekend I'll go and see if I can find some parts for it here in DK.Still a lot of work to do, but I'm making progress. See the attached pictures.”

De foto's lieten een geheel schoongemaakte en opnieuw gespoten Halve zien, dus het besluit om te restaureren is genomen. Ik moet zeggen dat het er inderdaad prachtig uit ziet. De auto wordt zo een waardige aanwinst voor een uniek museum. Het is de perfecte plek voor onze Halve, die toch wel vele jaren vergeten in een hoekje heeft gestaan.

Adressen:
Het Austin musem in Denemarken: http://www.austinmuseum.dk/
Austin Morris Riley Wolseley Register: AMRWR.nl
Landrcab Owners Club International: http://www.landcrab.net/